W latach 1886-1924 jako Towarzystwo Historyczne; od 1924 r. Polskie Towarzystwo Historyczne. Założone w 1886 r. we Lwowie jako Towarzystwo Historyczne, w 1924 r. przekształcone w Polskie Towarzystwo Historyczne z siedzibą we Lwowie, od 8 I 1947 r. w Krakowie, ale już 28 IX 1947 r. siedzibą Zarządu Głównego stała się Warszawa.

Założone w 1886 r. we Lwowie Towarzystwo Historyczne powstało w celu wzbudzania i popierania rozwoju nauk historycznych, ze szczególnym uwzględnieniem dziejów Rusi Czerwonej – jak zapisano w pierwszym statucie. Dożywotnim prezesem został Ksawery Liske, wiceprezesem Tadeusz Wojciechowski, skarbnikiem Antoni Prochaska, członkami Wydziału Towarzystwa: Oswald Balzer – sekretarz, a także Wojciech Kętrzyński, Fryderyk Papée i Roman Piłat. Organem naukowym był „Kwartalnik Historyczny”, którego pierwszy zeszyt ukazał się w 1887 r. pod redakcją Ksawerego Liskego, członkami Komitetu Redakcyjnego byli zaś: Ludwik Finkel – sekretarz, a także Wojciech Kętrzyński, Saturnin Kwiatkowski, Roman Piłat, Aleksander Semkowicz i Tadeusz Wojciechowski. W statucie z 1891 r. zapisano, że jednym z zadań TH będzie pobudzanie jego członków do samoistnej pracy naukowej nad przeszłością i obecnym stanem powiatu, a zarazem rozszerzanie znajomości najnowszych wyników badań.

W odrodzonej Rzeczypospolitej Polskiej postulat Władysława Konopczyńskiego z 1920 r. stworzenia „wspólnej organizacji świata historycznego” został zrealizowany w 1924 r., kiedy TH zostało przekształcone w Polskie Towarzystwo Historyczne, które objęło całą polską naukę historyczną i reprezentowało ją na zewnątrz. Siedzibą władz PTH został Lwów, od 8 I 1947 r. był Kraków, a od 28 IX 1947 r. siedzibą Zarządu Głównego stała się Warszawa. Powstała w 1926 r. Sekcja Dydaktyczna podjęła działania o zapewnienie sobie prawa opiniowania programów nauczania. Członkowie PTH wprowadzali nowe formy organizacji studiów historycznych.

Po II wojnie światowej, a niewątpliwie od 1956 r. PTH stało się niekwestionowaną reprezentacją korporacji zawodowej, zrzeszeniem wszystkich tych, którzy czynnie lub biernie interesowali się przeszłością. Według obliczeń z 1960 r. ponad 40% członków PTH stanowili nauczyciele, ok. 25% nauczyciele akademiccy i pracownicy instytucji naukowych, pozostałe 35% to pracownicy archiwów, muzeów, bibliotek i miłośnicy historii. W 1978 r. struktura zawodowa przedstawiała się następująco: w oddziałach uniwersyteckich – 46% nauczycieli akademickich i pracowników naukowych, 17% nauczycieli, 23% archiwistów, muzealników i bibliotekarzy, 14% miłośników historii; w pozostałych oddziałach, kolejno 4%, 46%, 25% i 25%.

Terenem działania PTH jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej.

Więcej na stronie: http://pth.net.pl/news/

Władze Oddziału w Olsztynie

Prezes: dr hab. Andrzej Korytko, prof. UWM

Wiceprezes: dr hab. Barbara Krysztopa-Czupryńska

Sekretarz: mgr Łukasz Fafiński

Zastępca sekretarza: mgr Danuta Jamiołkowska

Skarbnik: mgr Izabela Socka

Zastępca skarbnika: dr hab. Sławomir Augusiewicz, prof. UWM

mgr Wiktor Knercer

dr hab. Izabela Lewandowska, prof. UWM

dr Kinga Lisowska

mgr Artur Rusowicz

dr hab. Andrzej Szmyt, prof. UWM

Więcej na stronie: http://www.pth.olsztyn.pl/